Sięgają czasów faraonów i piramid. Dowodem mogą być odkryte niedawno obrazy ścienne, które świadczą o stosowaniu techniki tatuażu. Znaleziono także mumie pochodzące z 2000 roku p.n.e. które noszą na sobie tatuaże.

 Również w starożytnej Gracji stosowano tatuaże. Grecy tatuowali szpiegów. Natomiast w Rzymie wzory tatuaży robiono niewolnikom i kryminalistą. Tatuaż miał również istotne znaczenie w rytuałach i tradycjach. Przykład: na Borneo kobiety nosiły na przedramionach tatuaże, które miały przekazać ich indywidualne umiejętności. Natomiast tatuaże wokół nadgarstków i palców miały za zadanie odpędzać wszelkie choroby. Tatuaże były także symbolem przynależności do klany lub społeczności. W Saksonii ludzie często tatuowali sobie herb rodowy. Oczywiście starożytne studio tatuaży niczym nie przypominało tego z XXI wieku. Starożytne tatuaże przypominały dzisiejsze tatuaże tribale.

 Tatuaże na jakiś czas odeszły w zapomnienie. Jednak już w 1691 roku zostały odkryte na nowo. To wszystko za sprawą żeglarza i odkrywcy Williama Dampher’a, który sprowadził do Londynu księcia Giolo. Ciało Polinezyjczyka było prawie całe pokryte tatuażami. W 1769 roku do Londynu trafił inny Polinezyjczyk. Przywieziony przez kapitana Jamesa Cook’a. Żaglarze ze statku Cook’a nauczyli się techniku robienia tatuaży od lokalnych plemion. Był to także czas, w którym zaczęto na dobre używać słowa „tatuaż”. Sztuka zdobienia ciała tatuażami stała się popularna wśród wyższych sfer.

W Stanach Zjednoczonych w 1891 roku opatentowano pierwszą maszynkę elektryczną do robienia tatuaży. Dzięki Samuelowi O'Reily tatuowanie stało się o wiele tańsze, a co za tym idzie bardziej dostępne dla ludzi z niższych sfer. Do tej pory tatuowanie było powolnym i bolesnym procesem, wykonywanym w całości ręcznie. Żyjące w tamtych czasach plemiona stosowały technikę ręcznego nakłuwania ciała. Rzadko, kiedy wprowadzano barwnik w zadrapania. Jeśli się to jednak zdarzało pigment wprowadzano pod skórę dziwnym narzędziem przypominającym miniaturowe grabie. W Japonii stasowano igły ponabijane na drewniany uchwyt. To urządzenie umożliwiało tworzenie skomplikowanych wzorów pokrywających znaczną część ciała osoby tatuowanej. Wprowadzono tatuaże kolorowe. W Tunezji zdarzało się, że pigment był wcierany w nacięcia na skórze robione nożem. Niektóre plemiona indiańskie stosowały ciernie krzewów.

             Później nastały czasy, w których tatuaże były utożsamiane z żeglarzami i kryminalistami. To spowodowało, że wyższe sfery zaczęły odchodzić od tego typu ozdób ciała. Na początku XX wieku ludzie, których ciała w dużej części były pokryte tatuażami stali się cyrkowymi dziwolągami. Społeczeństwo przestało akceptować tatuaże. Fantastyczne wzory tatuaży zeszły do podziemia.

 Wielki powrót zawdzięczamy gwiazdą muzyki, które zaczęły nosić tatuaże. Co za tym idzie, także i ich fani wrócili do tego specyficznego sposobu ozdabiania ciała. W latach 80 i 90 tatuaż wyszedł z podziemia i zaczął być akceptowany jako część kultury. Dzisiaj tatuażyści są uznawani za artystów, a każdy salon tatuażu pęka w szwach. Dzisiaj tatuaż to przejaw mody. Popularne stały się tatuaże z henny. Tatuaż stał się artystyczną formą ekspresji. Dla niektórych stylem życia...