BMI to najbardziej poręczne i najczęściej stosowane narzędzie kontrolne. Ten stosowany na całym świecie wzór matematyczny jest w znacznym stopniu skorelowany z zagrożeniem zdrowia. Oznacza to, że im wyższy wynik, tym większe ryzyko problemów zdrowotnych, takich jak na przykład choroby serca czy cukrzyca.

Wskaźnik BMI uwzględnia wzrost oraz masę ciała. Na jego podstawie można stwierdzić, czy mieści się w przedziale przewidzianym dla prawidłowej masy ciała przy danym wzroście. BMI oblicza się w ten sposób, że masę ciała w kg dzieli się przez wzrost w metrach podniesionych do kwadratu. Jeśli Twoje BMI znajduje się poniżej 18,5 – oznacza to, że masz niedowagę. Jeśli mieści się w przedziale od 18,5 do 24,9 – Twoja masa ciała jest prawidłowa. Jeśli natomiast przekracza 25 – masz nadwagę, a jeżeli przekracza 30 – cierpisz z powodu otyłości.
Metoda BMI ma jednak kilka wad. Nie odróżnia tłuszczu od suchej masy ciała, jak mięśnie, kości i tkanki. W ten sposób kulturysta może mieć BMI właściwe dla osób otyłych. Metoda ta nie uwzględnia również większej zawartości tkanki tłuszczowej występującej przeważnie u kobiet. Dlatego ważniejszą rolę w określaniu zagrożenia dla zdrowia stanowi ilość tłuszczu w stosunku do mięśni.
Istnieje kilka sposobów sprawdzania zawartości tłuszczu w organizmie:
1. Bioimpedancja elektryczna – do pomiaru używa się urządzenia mierzącego sygnał elektryczny, który przechodzi przez suchą masę ciała i tłuszcz. Im większa jest zawartość tłuszczu, tym większy opór napotyka prąd.
2.Technologia w bliskiej podczerwieni: wiązkę podczerwieni kieruje się na skórę (zwykle na biceps). Tłuszcz absorbuje światło, podczas gdy sucha masa je odbija. Odbijane światło jest mierzone przy pomocy specjalnego czujnika, wynik jest przekazany do komputera i przełożony na procent tłuszczu zawartego w organizmie. Jest to metoda bardzo dokładna.
3. Absorpcjometria podwójnej wiązki promieniowania rentgenowskiego: energię promieniowania rentgenowskiego wykorzystuje się do zmierzenia tkanki tłuszczowej, mięśniowej i kostnej. Metoda ta jest bardzo dokładna, lecz przy tym najdroższa oraz najbardziej czasochłonna.
W ostatnich latach naukowcy odkryli, że nie to, ile dodatkowego tłuszczu ma dana osoba, lecz to, w którym miejscu odkłada się on w organizmie, zwiększa ryzyko chorób. Osoby z nadmiarem tkanki tłuszczowej w pasie, są bardziej narażone na poważne problemy zdrowotne takie jak cukrzyca typu 2, wysoki cholesterol, wysokie ciśnienie krwi, choroba wieńcowa oraz udar, niż osoby, u których jej nadmiar gromadzi się na biodrach i udach. Tłuszcz brzuszny (trzewny) odkłada się wokół organów wewnętrznych.

Ten rodzaj tłuszczu ma związek z większym zagrożeniem zdrowia, gdyż produkuje liczne hormony i substancje chemiczne, które mogą wywoływać stany zapalne oraz powodować inne szkodliwe dla zdrowia konsekwencje.
Aby móc stwierdzić, czy twoja talia stwarza ryzyko, weź centymetr krawiecki i zmierz obwód w pasie na wysokości pępka. Obwód w pasie równy 102 cm lub większy u mężczyzn oraz 88 cm lub większy u kobiet, stwarza duże ryzyko wystąpienia wspomnianych wyżej chorób.

Przeczytaj również: Produkty spalające tkankę tłuszczową
Jeżeli zdecydujesz się na zrzucenie kilku dodatkowych kilogramów, pamiętaj aby nie robić tego zbyt gwałtownie. W tym okresie szczególnie zwróć uwagę na odżywianie, dostarczaj organizmowi odpowiednią ilość witamin i soli mineralnych oraz pamiętaj o piciu wody. Kurację warto również wspomóc zażywając specjalne suplementy na odchudzanie.

Polecamy również: Nasiona Chia właściwości